آداب جنسی در پزشکی ایرانی

شواهد در پزشکی ایرانی متغیرهای مختلف زمان، مکان، حالات جسمی و روحی افراد و همچنین اشکال مختلف نزدیکی در بحث بهداشت جنسی مطرح است. رابطة جنسی سالم نه تنها بروز بسیاری از بیماری های روحی را کاهش می دهد؛ بلکه پیشگیری‫‬‬کنندة بسیاری اختلالات عصبی، گوارشی، ادراری و تناسلی است. همچنین افراط در جماع مضرترین اشیا برای سلامتی و سبب خشکی، ضعف و بیماری های مختلف است؛ لذا بر رعایت حد اعتدال در فعالیت های جنسی با توجه به خصوصیات مزاجی و توانایی افراد تأکید شده است.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ زمینه تأثیر روابط جنسی بر سلامت جسم و روان از بیش از هزار سال پیش دغدغة پزشکان ایرانی بوده است. آداب جنسی یکی از سرفصل‏های بهداشتی تخصصی مکتوبات طب ایرانی را تشکیل می دهد. از منظر پزشکی ایرانی نظر به تفاوت های جسمانی و روانی افراد، توانایی و نیاز آن ها به فعالیت جنسی متفاوت است. لازم است که حد طبیعی مباشرت در افراد رعایت شود، چرا که افراط و تفریط در این امر موجب بروز بیماری های مختلف خواهد شد. یافته ها برای داشتن آمیزشی سالم، توجه به وقت و حالات بدنی و روانی لازم است. آمیزش در زمان پری معده، هضم را مختل می کند. همچنین جماع در گرسنگی سبب ضعف و تحلیل بدن می شود. نزدیکی پس از حرکات سنگین ورزشی و واکنش های روانی شدید مانند خشم یا غم و در پی اسهال یا خون گیری مضر است. توصیه شده که آمیزش در هوای معتدل، پس از تخلیة ادرار و مدفوع و با در نظر گرفتن مقدمات لازم برای رسیدن به کمال شوق و رغبت در زوج انجام شود. همچنین توصیه های خاص تغذیه ای و بهداشتی ویژه ای برای فعالان جنسی در منابع طب سنتی ایران مطرح شده است. نتیجه گیر توصیه های بهداشتی درمانی پزشکان ایرانی حاوی نکات ارزشمند و جدیدی برای مجامع علمی و به روز دنیا است. بازنگری علمی این توصیه‫ها‬ ‬می تواند نوید بخش ارتقای سطح سلامتی در جامعه باشد.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬